[Tutorial] Tworzenie i konfiguracja maszyny wirtualnej przy pomocy VMware Player

[yahoob3]

1

Aby utworzyć maszynę wirtualną i zainstalować na niej wspierany system operacyjny, postępujemy w poniżej przedstawiony sposób.

Słowniczek:
gospodarz - system komputera, na którym zainstalowany jest program VMware Workstation Player,
gość - system instalowany/zainstalowany wewnątrz maszyny wirtualnej.

Uruchamiamy program VMware Workstation Player (Menu, Administracja, VMware Player) i z menu po prawej stronie wybieramy: "Create a New Virtual Machine", czyli "Utwórz nową maszynę wirtualną".
W dalszej części będę posługiwał się polskimi znaczeniami poszczególnych opcji.

 

W pierwszej formatce ustalamy źródło (nośnik: płyta CD/DVD, plik obrazu płyty w formacie ISO), z którego zostanie zainstalowany system:


- Jeśli dysponujemy napędem CD/DVD oraz płytą instalacyjną systemu gościa, zaznaczamy "użyj fizycznego napędu". Władamy do niego płytę i z listy rozwijanej wybieramy urządzenie - źródło.

- Jeśli dysponujemy jedynie obrazem nośnika instalacyjnego w postaci pliku ISO, wybieramy: "Użyj obrazu ISO" i poprzez "Przeglądaj" wskazujemy ten plik.

- Jeśli nie chcemy jeszcze instalować systemu, a jedynie przygotować czystą maszynę wirtualną, wybieramy: "Zainstaluję system operacyjny później".


Wybieramy typ systemu operacyjnego gościa - w naszym przypadku będzie to Linux:

Od tego ustawienia zależą parametry, jakie domyślnie zaproponuje program tworząc nową maszynę wirtualną.
Typ systemu operacyjnego gościa determinuje takie ustawienia jak:
- wielkość maszyny wirtualnej (Windows XP, 7, 8, 10 od 40 do 60 GB, Linuksy - 20 GB )
- przydzielony domyślnie RAM, w tym niezbędny do prawidłowego funkcjonowania karty graficznej.
- system plików tworzonej partycji (NTFS, FAT, FAT32, ext4, itd.)

A następnie z listy wybieramy wersję. Najbliższy Mintowi 64 bit będzie Ubuntu 64 bit:


Nadajemy maszynie własną nazwę i (opcjonalnie) wskazujemy miejsce, w którym ma zostać utworzona.

Uwaga! Maszyna tworzona jest domyślnie w katalogu domowym użytkownika (partycja /home) - pamiętajmy, że musimy zapewnić odpowiednio dużo miejsca na partycji, na której tworzona jest maszyna wirtualna.
Domyślnym katalogiem, w którym przechowywane są wszystkie maszyny wirtualne jest "vmware", znajdujący się w katalogu użytkownika, czyli /home/NAZWA_UŻYTKOWNIKA/vmware - w skrócie ~/vmware.

* Tylda "~" zastępuje ciąg znaków "/home/NAZWA_UŻYTKOWNIKA". Warto o tym pamiętać.

Następnym krokiem jest określenie pojemności dysku wirtualnego. Domyślnym rozmiarem maszyny wirtualnej dla Linuksa (dalej będę używał skrótu VM) jest 20 GB i tyle możemy pozostawić. Zwiększyć pojemność zawsze można później. Program sam określa domyślne wartości w zależności od systemu, jaki instalujemy.


Opcjonalnie mamy do wyboru utworzenie VM jako jednego pliku, lub podzielenia jej na wiele plików.
Obydwie opcje mają swoje wady i zalety. Dociekliwi znajdą wyjaśnienie - jest zawarte w treści tej formatki .
W naszym przypadku chodzi o czysty, testowy system. Zatem podział VM na pliki będzie dobrym wyborem.

OPCJE MASZYNY WIRTUALNEJ
Z poziomu kolejnej formatki mamy możliwość utworzenia już VM, lub doprecyzowania jej parametrów, co możemy uczynić klikając przycisk "Dostosuj sprzęt":


Uwaga, jeśli zaznaczymy "Automatycznie włącz tę maszynę wirtualną po utworzeniu", to... zostanie ona po zakończeniu tworzenia uruchomiona. Dlatego też, jeśli nie jesteśmy pewni ustawień, można tę opcję wyłączyć, a samą VM uruchomić w dogodnym momencie z poziomu formatki domowej, poprzez "Otwórz maszynę wirtualną", a następnie "Włącz" (po prawej na dole formatki).  Poniżej możemy wejść do ustawień - opcji VM.



Dostosowanie sprzętu

RAM

Mając 6 GB RAM do dyspozycji, zazwyczaj przydzielam od 2,5 do 3 GB. Wartość tę można zmienić, gdyby okazało się, że gość, czy gospodarz zaczyna znacznie gorzej funkcjonować. Lepiej przydzielić gościowi mniej, niż odebrać gospodarzowi za dużo. Jeśli nie wiemy  jakich wartości użyć, pozostawmy ten parametr bez zmian. Program po prawej stronie formatki informuje, jak najlepiej ustawić tę wartość.

Rdzenie procesora

Mam dwa, więc nie mam z czym szaleć. Pozwalam VM korzystać z obydwu. Przy większej, dostępnej liczbie "rdzeniuf" można je sobie podzielić inaczej. kwestia komfortu pracy.

Napęd CD/DVD
Wedle uznania. Jeśli jest i chcemy z niego via VM korzystać, wskazujemy.
Istotne jest, żeby w przypadku instalacji systemu gościa z obrazu ISO, nie restartować od razu gościa ponownie, ale w ustawieniach VM (ścieżka - obrazek drugi) wyłączyć napęd, odpiąć ISO, lub przepiąć z ISO na fizyczny napęd. Powód - po ponownym uruchomieniu gościa uruchomi się on normalnie, a nie znów z trybie Live.




Karta sieciowa

Ten parametr pozostawiamy bez zmian, chyba że chcemy aby VM nie miała dostępu do internetu. Odznaczamy wówczas "Połącz przy włączeniu"

Karta dźwiękowa

Ten parametr pozostawiamy bez zmian.

Drukarka
Pozostawiamy bez zmian. Po instalacji drukarki, jak w systemie gospodarza będzie ona dostępna w systemie gościa.


Porty USB
Dostosowujemy te ustawienia do naszego sprzętu. Jeśli komputer dysponuje USB3.0 (niebieski port), a system gościa obsługuje ten standard, wybieramy tak, jak na poniższym obrazku.
Jak widzimy urządzenia Bluetooth również można współdzielić.


Ekran
Jeśli karta graficzna gospodarza wpiera akcelerację 3D, warto włączyć tę opcję. Jeśli nie - włączenie jej skutkować będzie podczas uruchamiania VM informacją o braku wsparcia akceleracji i o tym, że gość zostanie uruchomiony w trybie renderowania programowego, co znacząco zwiększa zużycie procesora. 
Ustawienie rozdzielczości monitora zaznaczamy "użyj ustawień gospodarza". Umożliwia to komfortowe korzystanie z VM na pełnym ekranie, w natywnej rozdzielczości gospodarza. 
Ale... jeśli ktoś korzysta z 2 lub więcej monitorów, warto pobawić się tym parametrem, aby komfortowo pracować, mając gościa wyświetlonego na drugim monitorze w odpowiedniej - natywnej rozdzielczości.


Zamykamy formatkę, klikamy "Zakończ" i... uruchamia (lub nie - w zależności od wcześniejszych ustawień) nam się gość w trybie Live. 

Uwaga! Aby przenieść obsługę klawiatury i myszki do VM wystarczy kliknąć w jej otwartym oknie, lub nacisnąć kombinację klawiszy Ctrl+G.
Aby uwolnić klawiaturę i myszkę z VM naciskamy Ctrl+Alt.

Instalacja systemu Linux Mint opisana została już w innym poradniku. Tu nie różni się absolutne niczym.


INSTALACJA VMWARE TOOLS
Aby w pełni wykorzystać możliwości VM należy zainstalować dodatek VMware Tools. Dodatek ten umożliwia m.in. współdzielenie schowka pomiędzy gospodarza i gościa, czyli Ctrl+C w gospodarzu umożliwi Ctrl+V w gościu i vice versa. Dotyczy to również kopiowania plików, nie tylko tekstu, czy komend terminala.
Instalację przeprowadzamy w zainstalowanej już i uruchomionej VM klikając: menu wysuwane i "zainstaluj WMware Tools".


Po chwili na pulpicie powinna pojawić się ikona płyty DVD, którą klikamy dwukrotnie, aby wyświetlić jej zawartość.
Kopiujemy na Pulpit plik "VMwareTools-xxxxxx.tar.gz" (xxxxxx to ciąg cyfr), klikamy skopiowany już plik PPM i wybieramy z menu "Rozpakuj tutaj".
Utworzony katalog "vmware-tools-distrib" klikamy PPM i wybieramy z menu "Otwórz jako administrator". 
Następnie plik "vmware-install.pl" klikamy dwukrotnie i wybieramy "Uruchom w terminalu".


Na każde z pojawiających się pytań odpowiadamy naciskając Enter, co jest równoznaczne z zatwierdzeniem domyślnego wyboru opcji.
Niektóre z opcji instalowane są bardzo szybko, inne nieco dłużej - czekamy cierpliwie na pojawienie się kolejnego pytania. 
Gdy instalator zakończy pracę okno terminala zamknie się samoczynnie, a w menu wysuwanym opcja "Zainstaluj Vmware Tools" zmieniona zostanie na "Zainstaluj ponownie VMware Tools" (Reinstall VMT).
Po uruchomieniu ponownie VM (tak jak normalnego systemu) dodatki VMT będą dostępne. Ich parametry można edytować w zakładce "Opcje", która pojawi się obok zakładki "Sprzęt" w formatce "Ustawienia maszyny wirtualnej".


W razie pytań lub niejasności załóż wątek w dziale Wsparcie - Sofware