Witam wszystkich użytkowników Linux. Jestem laikiem jeśli chodzi o komputery. Dotychczas oddawałem znajomemu kompa, jak pojawiały się jakiekolwiek problemy.
Niedawno postanowiłem przejść z Windowsa na system operacyjny Linux. Wybór padł na Ubuntu a ponieważ miałem problem z instalacją i nie działał prawy klawisz touchpada zdecydowałem przejść na Mint.
Ściągnąłem Minta:'Linux Mint 19.1, codename "Tessa"'' ze strony linuxmint.com.
Za pomocą programu blenaEtcher jak podane jest w instrukcji instalowania zbootowałem flashdriva.
Odpaliłem laptopa, na którym nie ma żadnego systemu operacyjnego. Był Windows 10, lecz podczas instalacji Ububnt, sformatowało dysk i systemu nie ma.
Mint odpalił.
Kliknąłem instal Mint
Mint niby się zainstalował, lecz po wyłaczeniu komputera wciąż nie ma systemu. Żeby odpalić laptopa potrzebuję program na flashu.
Podobnie było z Ubuntu. Z flasha odpalał a po instalacji programu na laptopa nie widział systemu.
Jaka może być przyczyna takiego stanu rzeczy? Dlaczego pomimo procesu instalacji systemu na komputer i konćowego komunikatu, że program zainstalowano, w rzeczywistości nie ma go na dysku w komputerze?
Kiedy próbuję ściągnąć program linuxmint, żeby zainstalować go na tym samym komputerze na którym chodzi mint z flasha, nie chce ściągnąć programu.
Podobnie było z Ubuntu.
Proszę o łopatologiczne wyjaśnienia. Na komputerach się nie znam a isnatalacja minta zajęła mi kilka dni, zanim w końcu poszedłem na łatwiznę i skorzystałem z programu bootującego. Wskazówki jakie są na stronach linuxmint są dla mnie niezrozumiałe. Nie mam pojęcia jak otworzyć command window. itd.

Przed >> instalacją Linux Mint możemy dokonać sprawdzenia czy plik ISO nie został uszkodzony podczas przesyłania. Możemy także sprawdzić jego autentyczność, co da nam pewność że nasza kopia pliku ISO nie zawiera szkodliwego oprogramowania.


Sprawdzenie czy plik ISO nie został uszkodzony podczas przesyłania

W tym celu porównujemy dwie liczby zwane sumami kontrolnymi SHA-256.
Wchodzimy na stronę >> Linux Mint i wybieramy odpowiednią wersję systemu. Pierwszą liczbę znajdziemy klikając na plik sum kontrolnych sha256sum.txt.



Drugą liczbę musimy wygenerować z pliku ISO. Następnie je porównujemy, jeżeli są identyczne to oznacza że nasz plik nie zawiera żadnych błędów, jeżeli są różne to musimy powtórzyć pobranie pliku.


Użytkownicy systemu Windows:

Klikamy prawym klawiszem na ikonę Menu/Start i wybieramy "Wiersz polecenia".
Kopiujemy pierwszą część polecenia i wklejamy ją klikając prawym klawiszem w oknie wiersza polecenia: CertUtil -hashfile
Dodajemy spację i przeciągamy plik ISO na okno wiersza polecenia wpisując w ten sposób ścieżkę do pliku ISO.
Dodajemy spację i wklejamy ostatnią część polecenia: SHA256
Naciskamy klawisz Enter.
Przykład całego polecenia:

Cześć,
zakupiłem Lenovo IdeaPad 330-15ARR (Ryzen 5 2500U, Vega 8, 12GB Ram, 480GB SSD bez systemu w celu poznania w końcu platformy Linuxa (ot taki system motywacyjny, brak WIN7 motywuje do działania na Linuxie

Po udanej instalacji Linux Mint pojawiły się dwa problemy pierwszy to brak połączenia WIFI, i drugi nie działający touch pad, o ile z pierwszym sobie w miarę szybko poradziłem to z touchpadem mam pewne problemy bo jaki bym podobny temat nie znalazł w sieci to coś jest inaczej.
Nie chciałbym tutaj wypisywać głupot bo jak pisałem wcześniej dopiero zaczynam z Linuxem więc skupię się na faktach:

Po wpisaniu

Cześć.
chciałem zainstalować BURGa. Kiedy stosuję instrukcje znalezione w necie, Terminal wywala mi komunikaty:

Witam weteranów linuxa 

Chce zainstalować na Linux Mint 19 Tara Cinnamon Windows 10 tylko nie wiem jak utworzyć nośnik instalacyjny na usb 8gb,
plik windowsa obraz Win10_1809Oct_v2_Polish_x64.iso mam już pobrany,proszę o podpowiedź.

Witam Forumowiczów

Kilka dni temu zauważyłem,że w chromium u góry po prawej wyskakują samoistnie małe okienka

wygląda to dość nieprofesjonalnie bo po najechaniu na button w okienku nie wyświetla się żaden tekst,co to jest?
strasznie mnie to drażni i chce to usunąć,ale nie wiem jak

Aby utworzyć maszynę wirtualną i zainstalować na niej wspierany system operacyjny, postępujemy w poniżej przedstawiony sposób.

Słowniczek:
gospodarz - system komputera, na którym zainstalowany jest program VMware Workstation Player,
gość - system instalowany/zainstalowany wewnątrz maszyny wirtualnej.

Uruchamiamy program VMware Workstation Player (Menu, Administracja, VMware Player) i z menu po prawej stronie wybieramy: "Create a New Virtual Machine", czyli "Utwórz nową maszynę wirtualną".
W dalszej części będę posługiwał się polskimi znaczeniami poszczególnych opcji.

 

W pierwszej formatce ustalamy źródło (nośnik: płyta CD/DVD, plik obrazu płyty w formacie ISO), z którego zostanie zainstalowany system:


- Jeśli dysponujemy napędem CD/DVD oraz płytą instalacyjną systemu gościa, zaznaczamy "użyj fizycznego napędu". Władamy do niego płytę i z listy rozwijanej wybieramy urządzenie - źródło.

- Jeśli dysponujemy jedynie obrazem nośnika instalacyjnego w postaci pliku ISO, wybieramy: "Użyj obrazu ISO" i poprzez "Przeglądaj" wskazujemy ten plik.

- Jeśli nie chcemy jeszcze instalować systemu, a jedynie przygotować czystą maszynę wirtualną, wybieramy: "Zainstaluję system operacyjny później".


Wybieramy typ systemu operacyjnego gościa - w naszym przypadku będzie to Linux:

Od tego ustawienia zależą parametry, jakie domyślnie zaproponuje program tworząc nową maszynę wirtualną.
Typ systemu operacyjnego gościa determinuje takie ustawienia jak:
- wielkość maszyny wirtualnej (Windows XP, 7, 8, 10 od 40 do 60 GB, Linuksy - 20 GB )
- przydzielony domyślnie RAM, w tym niezbędny do prawidłowego funkcjonowania karty graficznej.
- system plików tworzonej partycji (NTFS, FAT, FAT32, ext4, itd.)

A następnie z listy wybieramy wersję. Najbliższy Mintowi 64 bit będzie Ubuntu 64 bit:


Nadajemy maszynie własną nazwę i (opcjonalnie) wskazujemy miejsce, w którym ma zostać utworzona.

Uwaga! Maszyna tworzona jest domyślnie w katalogu domowym użytkownika (partycja /home) - pamiętajmy, że musimy zapewnić odpowiednio dużo miejsca na partycji, na której tworzona jest maszyna wirtualna.
Domyślnym katalogiem, w którym przechowywane są wszystkie maszyny wirtualne jest "vmware", znajdujący się w katalogu użytkownika, czyli /home/NAZWA_UŻYTKOWNIKA/vmware - w skrócie ~/vmware.

* Tylda "~" zastępuje ciąg znaków "/home/NAZWA_UŻYTKOWNIKA". Warto o tym pamiętać.

Następnym krokiem jest określenie pojemności dysku wirtualnego. Domyślnym rozmiarem maszyny wirtualnej dla Linuksa (dalej będę używał skrótu VM) jest 20 GB i tyle możemy pozostawić. Zwiększyć pojemność zawsze można później. Program sam określa domyślne wartości w zależności od systemu, jaki instalujemy.


Opcjonalnie mamy do wyboru utworzenie VM jako jednego pliku, lub podzielenia jej na wiele plików.
Obydwie opcje mają swoje wady i zalety. Dociekliwi znajdą wyjaśnienie - jest zawarte w treści tej formatki .
W naszym przypadku chodzi o czysty, testowy system. Zatem podział VM na pliki będzie dobrym wyborem.

OPCJE MASZYNY WIRTUALNEJ
Z poziomu kolejnej formatki mamy możliwość utworzenia już VM, lub doprecyzowania jej parametrów, co możemy uczynić klikając przycisk "Dostosuj sprzęt":


Uwaga, jeśli zaznaczymy "Automatycznie włącz tę maszynę wirtualną po utworzeniu", to... zostanie ona po zakończeniu tworzenia uruchomiona. Dlatego też, jeśli nie jesteśmy pewni ustawień, można tę opcję wyłączyć, a samą VM uruchomić w dogodnym momencie z poziomu formatki domowej, poprzez "Otwórz maszynę wirtualną", a następnie "Włącz" (po prawej na dole formatki).  Poniżej możemy wejść do ustawień - opcji VM.



Dostosowanie sprzętu

RAM

Mając 6 GB RAM do dyspozycji, zazwyczaj przydzielam od 2,5 do 3 GB. Wartość tę można zmienić, gdyby okazało się, że gość, czy gospodarz zaczyna znacznie gorzej funkcjonować. Lepiej przydzielić gościowi mniej, niż odebrać gospodarzowi za dużo. Jeśli nie wiemy  jakich wartości użyć, pozostawmy ten parametr bez zmian. Program po prawej stronie formatki informuje, jak najlepiej ustawić tę wartość.

Rdzenie procesora

Mam dwa, więc nie mam z czym szaleć. Pozwalam VM korzystać z obydwu. Przy większej, dostępnej liczbie "rdzeniuf" można je sobie podzielić inaczej. kwestia komfortu pracy.

Napęd CD/DVD
Wedle uznania. Jeśli jest i chcemy z niego via VM korzystać, wskazujemy.
Istotne jest, żeby w przypadku instalacji systemu gościa z obrazu ISO, nie restartować od razu gościa ponownie, ale w ustawieniach VM (ścieżka - obrazek drugi) wyłączyć napęd, odpiąć ISO, lub przepiąć z ISO na fizyczny napęd. Powód - po ponownym uruchomieniu gościa uruchomi się on normalnie, a nie znów z trybie Live.




Karta sieciowa

Ten parametr pozostawiamy bez zmian, chyba że chcemy aby VM nie miała dostępu do internetu. Odznaczamy wówczas "Połącz przy włączeniu"

Karta dźwiękowa

Ten parametr pozostawiamy bez zmian.

Drukarka
Pozostawiamy bez zmian. Po instalacji drukarki, jak w systemie gospodarza będzie ona dostępna w systemie gościa.


Porty USB
Dostosowujemy te ustawienia do naszego sprzętu. Jeśli komputer dysponuje USB3.0 (niebieski port), a system gościa obsługuje ten standard, wybieramy tak, jak na poniższym obrazku.
Jak widzimy urządzenia Bluetooth również można współdzielić.


Ekran
Jeśli karta graficzna gospodarza wpiera akcelerację 3D, warto włączyć tę opcję. Jeśli nie - włączenie jej skutkować będzie podczas uruchamiania VM informacją o braku wsparcia akceleracji i o tym, że gość zostanie uruchomiony w trybie renderowania programowego, co znacząco zwiększa zużycie procesora. 
Ustawienie rozdzielczości monitora zaznaczamy "użyj ustawień gospodarza". Umożliwia to komfortowe korzystanie z VM na pełnym ekranie, w natywnej rozdzielczości gospodarza. 
Ale... jeśli ktoś korzysta z 2 lub więcej monitorów, warto pobawić się tym parametrem, aby komfortowo pracować, mając gościa wyświetlonego na drugim monitorze w odpowiedniej - natywnej rozdzielczości.


Zamykamy formatkę, klikamy "Zakończ" i... uruchamia (lub nie - w zależności od wcześniejszych ustawień) nam się gość w trybie Live. 

Uwaga! Aby przenieść obsługę klawiatury i myszki do VM wystarczy kliknąć w jej otwartym oknie, lub nacisnąć kombinację klawiszy Ctrl+G.
Aby uwolnić klawiaturę i myszkę z VM naciskamy Ctrl+Alt.

Instalacja systemu Linux Mint opisana została już w innym poradniku. Tu nie różni się absolutne niczym.


INSTALACJA VMWARE TOOLS
Aby w pełni wykorzystać możliwości VM należy zainstalować dodatek VMware Tools. Dodatek ten umożliwia m.in. współdzielenie schowka pomiędzy gospodarza i gościa, czyli Ctrl+C w gospodarzu umożliwi Ctrl+V w gościu i vice versa. Dotyczy to również kopiowania plików, nie tylko tekstu, czy komend terminala.
Instalację przeprowadzamy w zainstalowanej już i uruchomionej VM klikając: menu wysuwane i "zainstaluj WMware Tools".


Po chwili na pulpicie powinna pojawić się ikona płyty DVD, którą klikamy dwukrotnie, aby wyświetlić jej zawartość.
Kopiujemy na Pulpit plik "VMwareTools-xxxxxx.tar.gz" (xxxxxx to ciąg cyfr), klikamy skopiowany już plik PPM i wybieramy z menu "Rozpakuj tutaj".
Utworzony katalog "vmware-tools-distrib" klikamy PPM i wybieramy z menu "Otwórz jako administrator". 
Następnie plik "vmware-install.pl" klikamy dwukrotnie i wybieramy "Uruchom w terminalu".


Na każde z pojawiających się pytań odpowiadamy naciskając Enter, co jest równoznaczne z zatwierdzeniem domyślnego wyboru opcji.
Niektóre z opcji instalowane są bardzo szybko, inne nieco dłużej - czekamy cierpliwie na pojawienie się kolejnego pytania. 
Gdy instalator zakończy pracę okno terminala zamknie się samoczynnie, a w menu wysuwanym opcja "Zainstaluj Vmware Tools" zmieniona zostanie na "Zainstaluj ponownie VMware Tools" (Reinstall VMT).
Po uruchomieniu ponownie VM (tak jak normalnego systemu) dodatki VMT będą dostępne. Ich parametry można edytować w zakładce "Opcje", która pojawi się obok zakładki "Sprzęt" w formatce "Ustawienia maszyny wirtualnej".


W razie pytań lub niejasności załóż wątek w dziale Wsparcie - Sofware

Słyszałeś pewnie nie raz o wirtualnych maszynach. To bardzo przydatne narzędzie, które umożliwia uruchomienie "systemu operacyjnego wewnątrz innego systemu operacyjnego", np. możesz uruchomić Windows w Linuksie i vice versa

Najczęściej polecanym i instalowanym programem do tworzenia, zarządzania i uruchamiania maszyn wirtualnych jest VirtualBox, ale jako że dobrze mieć alternatywę, ja polecam inny - VMware Workstation Player.

Ważna informacja: jest to program komercyjny, jednakże do zastosowań prywatnych (niekomercyjnych) może być użytkowany bezpłatnie i całkowicie legalnie.
Jest jedno ale - program nie jest spolszczony, a więc wszystkie operacje i ustawienia mamy w języku angielskim.

Wymagania systemowe i obsługiwane systemy (gospodarza i gościa) opisane są na ww. stronie WWW - nie będę ich tu przepisywał.

Instalator najnowszej wersji - VMware-Player-16.0.0-16894299.x86_64.bundle (wersja 64 bitowa, na dzień 16 listopada 2020 r.) pobieramy z tej strony:  https://www.vmware.com/go/getplayer-linux - uwaga! Po kliknięciu w link otworzy się strona i rozpocznie pobieranie pliku instalacjnego o rozmiarze ok. 160 MB.

Pobrany plik zapisze się najprawdopodobniej w katalogu ~/Pobrane i będzie miał nazwę: VMware-Player-16.0.0-16894299.x86_64.bundle
Aby rozpocząć instalację, administrator musi pozwolić na uruchomienie tego pliku, co robimy następująco:
- uruchamiamy program Pliki (w terminalu: nemo),
- wyświetlamy listę katalogów w katalogu domowym,
- klikamy PPM (prawym przyciskiem myszy) katalog "Pobrane" i z menu wybieramy "Otwórz jako administrator",
- podajemy hasło,
- Katalog "Pobrane" zostanie wyświetlony w trybie administratora

 


- klikamy PPM na pliku VMware-Player-16.0.0-16894299.x86_64.bundle i z menu wybieramy "Właściwości" a następnie w zakładce "Uprawnienia" zaznaczamy "Wykonaj: zezwolenie na wykonywanie pliku jako programu"; zamykamy okno.

Uruchomienie instalatora:
- Pozostając w katalogu Pobrane z podwyższonymi uprawnieniami, klikamy dwukrotnie na plik i wybieramy "Uruchom".



UWAGA:
W tym momencie z pozoru nie dzieje się nic. Po chwili należy kliknąć Menu, Administracja i dalej ikonkę VMWare Player. Dopiero teraz wyświetlony zostanie instalator graficzny, który pozwoli na dokończenie instalacji programu.

Pojawią się takie oto okna, w których, rzecz jasna, aby kontynuować należy zgodzić się na zapisy licencji:




Jeśli chcemy, aby program aktualizował się automatycznie w kolejnym oknie wybieramy "Yes".


W kolejnym oknie pytani jesteśmy o to, czy chcemy uczestniczyć w programie udoskonalania VMWP i czy zgadzamy się na przesyłanie do producenta anonimowych danych - ja zawsze w takich przypadkach wybieram "No"


Następne okno służy do wprowadzenia klucza licencyjnego (o ile ktoś go posiada). Jest to opcjonalne i jak pisałem na wstępie brak klucza oznacza wykorzystanie VMWP prywatnie. Klikamy "Next".


Pojawia się poniższe okienko mówiące, że program gotowy jest do zainstalowania. Klikamy "Install" i czekamy chwilę (może być dłuższa w zależności od specyfikacji komputera), aż instalator oznajmi nam zakończenie instalacji.



UWAGA WSKAZÓWKA!
Do prawidłowego działania VMWP wymaga włączenia zapamiętywania przez system ostatnio używanych plików.
Aby włączyć tę opcję przechodzimy kolejno: Menu, Preferencje, Prywatność i włączamy "Zapamiętaj ostatnio używane pliki". Pozostałe opcje czasu zapamiętywania można ustawić dowolnie.

Ikonkę zainstalowanego programu znajdziemy w: Menu, Administracja pod nazwą VMware Player.



CD - tworzenie i konfiguracja maszyny wirtualnej.

Proszę o usunięcie wątku.
Przerósł mnie ten temat i nie mam możliwości przetestowania ustawień Lutrisa, dlatego lepiej jak ktoś inny się tym zajmie. Dziękuję wszystkim za pomoc.

Tak się nie bawimy Z racji tego, że inni użytkownicy poświecili swój czas i udzielili sugestii oraz podpowiedzi przywracam post.

3. Instalacja najnowszych sterowników karty graficznej dla Ubuntu 18.04

Niniejszy post przedstawia proces instalacji Lutrisa (oficjalna strona: https://lutris.net/). Wszystkie informacje mają charakter edukacyjny. Moim celem było zebranie wszystkich istotnych źródeł związanych z procesem instalacji Lutrisa, które udało mi się znaleźć, w jedno miejsce.

Przedstawiony sposób instalacji wymaga dodania i instalacji oprogramowania z nieoficjalnych repozytoriów, co wiąże się z obniżeniem poziomu bezpieczeństwa komputera oraz instalacji nieprzetestowanego oprogramowania, w tym sterowników, co może skutkować trwałym uszkodzeniem komputera!
Informacje w tym poście są aktualne w dniu jego opublikowania i dotyczą systemu Ubuntu Mate 18.04.2 LTS 64-bit. Proszę korzystać ze źródeł i na własną odpowiedzialność! Nie jestem żadnym komputerowym ekspertem, a poniższa procedura instalacji nie jest przeze mnie przetestowana. Przed instalacją przeczytaj cały post!

Instalacja składa się z następujących kroków:
1. Instalacja Wine (wersja: Wine staging)
2. Instalacja Lutris
3. Instalacja sterowników karty graficznej nVidia
4. Instalacja biblioteki Vulkan

1. Instalacja Wine (wersja: Wine staging) dla Ubuntu 18.04 / Linux Mint 19.x

Lutris do obsługi gier na Windowsa wymaga Wine. Zainstalujemy wersję "staging", czyli testową, gdyż taki przykład podał Lutris na swoim githubie:

Wpisujemy do terminala po kolei następujące polecenia:

to polecenie odblokowuje architekturę 32-bitową:

3. Instalacja najnowszych sterowników karty graficznej dla Ubuntu 18.04